این راهنما از ما می‌خواهد به ۳ سوال پاسخ دهیم:

۱-آیا کودک فرصت کافی برای بازی کردن دارد؟

سرموقع به مدرسه رفتن، بیشتر روز را آنجا گذراندن و در تمام این مدت تبعیت کردن از قوانین مدرسه و سر ساعت برگشتن به خانه به اندازه کافی کودکان را از ساختارمندی بیزار می‌کند. حال اگر بخواهیم تکالیف مدرسه را هم به این لیست اضافه کنیم، دیگر زمان و انرژی برای پرداختن به فعالیت هایی که برای رشد کودک ضروری است باقی نمی‌ماند. فعالیتهایی همچون دویدن، بازی کردن، خیالپردازی کردن و انجام کارهای سرگرم‌کننده دیگر.

۲-آیا کودک نشانه‌های استرس را بروز می‌دهد؟

مراقب تغییراتی که در اشتها، خواب، خلق و خو، علایق، بردباری و پاسخدهی عاطفی فرزندتان رخ می‌دهد باشید. چنانچه تغییر نگران‌کننده‌ای در این مسائل یافتید قطعا اولین متهم تکالیف مدرسه هستند، تکالیفی که بار زیادی بر دوش کودکان گذاشته‌اند.

۳- تکالیف مدرسه وقت گذراندن کودک با خانواده را مختل کرده؟

اگر انجام تکالیف مدرسه با فعالیت های لذتبخش خانوادگی تداخل پیدا می‌کند، قطعا باید کم شود.
برای اینکه کودکان بتوانند در امر تحصیل موفق باشند مهم است که والدین از معلمان و برنامه‌های آنها حمایت کنند اما چنانچه این برنامه‌ها وقتی برای تخیل، اکتشاف و فعالیت‌های دسته‌جمعی کودکان نگذاشته باشد باید عقب رانده شود.

چگونه این کار را انجام دهیم؟

۱-کارهای برنامه‌ریزی شده کودک را تعدیل کنید

قبل از اینکه به تکالیف مدرسه بپردازید، ابتدا به برنامه زندگی کودکتان نگاهی بیندازید. آیا فقط تکالیف مدرسه از بازی کردن کودک ممانعت می‌کنند یا سایر فعالیت های برنامه‌ریزی شده هم در این امر دخیل هستند (کلاسهای مختلف هنری و زبان و …، برنامه‌های ورزشی مختلف)؟ این فعالیت‌ها تنها در صورتی که به اندزاه باشند به رشد کودک کمک می‌کنند لذا اگر احساس کردید این فعالیت‌ها بیش از اندازه برای کودک دست و پا گیر است، آنها را کاهش دهید.

۲-با والدین دیگر صحبت کنید

با #والدین سایر کودکان همکلاسی فرزند خود صحبت کنید و نظر آنها را در مورد حجم تکالیف مدرسه جویا شوید. قانون ۱۰ دقیقه را برای آنها شرح دهید و از آنها بپرسید باتوجه به اهمیت بازی کردن در این سن، بنظرشان این میزان تکالیف مدرسه ضربه‌ای به رشد کودکشان وارد نمی‌کند؟

۳- با معلم کودک صحبت کنید

سعی کنید به همراه یکی دو نفر از والدین سایر کودکان به ملاقات معلم کودک بروید و سعی کنید دیدگاه او را دریابید. این معلم را از نگرانی خود آگاه کنید و با او به توافق برسید. اگر این فرایند را بصورت منطقی و مودبانه انجام شود در اکثر مواقع شما را به هدفتان می‌رساند.

۴-اجازه ندهید کودک تکالیف سخت را انجام دهد

اگر متوجه شدید کودکتان در حال انجام تکلیفی بیش از حد مشکل، طولانی یا غیرضروری است اجازه ندهید این کار را انجام دهد. با زبان قابل فهم برایش توضیح دهید که دوست دارید او فرصت کافی برای بازی، استراحت و وقت گذراندن با خانواده داشته باشد و به اواطمینان دهید در این مورد با معلمش صحبت خواهید کرد.

۵-منتظر بمانید و مشاهده کنید

برای دوهفته به معلم فرصت دهید. اگر احساس کردید در این مدت در مورد میزان تکالیفی که محول می‌کند تجدیدنظر کرده، به هدفتان رسیده‌اید. اگر دیدید معلم در این مورد تجدیدنظر نکرده یکبار دیگر هم به ملاقات او بروید و علت اینکار را جویا شوید. چنانچه معلم دیدگاه شما را نپذیرفت می‌توانید با مقامات بالاتر در اینباره گفتگو کنید.